مدرسه

امروز گرچه ۳ مهره ولی به نظرم اولین روز مهره . 

روزهای اول چه ذوق و شوقی برای رسیدن به نیمکت و سالهای وسط و انتها چه تنفری از اول مهر ماه . 

با تمام تنفریم که داریم نمی دونم چرا بازم تا دانشگاهو فتح نکنیم و این مدرکو نگیریمو پوزشو پیش ملت ندیم دست کش درس نیستم چیزی که انگاری طناب دارمونه . 

با تمام خستگی چرت زدنا ٬ جیم زدنا ٬ تقلبا ٬ دعواها ٬ رشوه ها  وقتی که تازه می میریم سر کار با مدرک لیسانس تازه می فهمی اینجام هیچی بلد نیستم. 

 سر کارم مثل روز  اول مدرسه ذوق داری برای رفتن ولی مدتی بعدتر بازم همون کارای قبل ٬ ولی با کمی تفاوت ( جیم زدن ٬ زیر آب زدن ٬ چرت زدن ٬ زیرمیزی گرفتن ٬ کلاس گذاشتن جلوی ارباب رجو ٬........ بقیه شو بی خیال) 

سه ماه زیبا ! پر شور و لذت بخش  

ولی با اومدن اولین روز مهر طعم تلخ صبح بیداری و درس خوندن دوباره براش تکرار میشه 

چه روالی داره زندگی  

کاش مثل اولین روز مدرسه زوق و شوق فردارو  داشتم . کاش مثل اولین روز مدرسه دستی بود توی دستم .  

دستی ٬ بی ریا گرم و مهربان   

افسوس که نیست . کاش میدانست آن کودکی که دست در دست می دویدو فکر فردا را نداشت که اگر داشت  آن دست را بیشتر از پیش می فشورد. 

دلم تنگ شده برای بوی نیمکت . نیمکتی که چه در لباسی مختلف ولی در اسمی یکتا همدم بود 

ولی دوستان ٬ واقعا در طول این همه درس خودنتون تا حالا به این فکر کردین که آیا معلمی بوده که واقعا از صمیم قلب دوستش داشته باشین ؟؟؟ 

معلمی دانا ٬ رفیق و منصف ؟؟؟ 

تا حالا دلتون تنگ شده برای مدرستون ؟ جایی که عمری رو توش گذروندین ؟؟؟ 

به نظرم گاهی فکر کردن با این چیزام  دل آدمو شاد میکنه برای لحظه ای . 

 لحظه ای مرور خاطرات قدیم.