تفاوت

این روزا که اعتماد بین مردم از بین رفته

من هنوزم به کفاش افغان سر کوچمون اعتماد دارم

هنوزم کفش های که خدا تومن پولشو دادم و خیلی برام عزیزن بدون گرفتن قبض می دم به کفاش سر کوچمون

گاهی و قتا فکر می کنم اگه جای این آقای افغانی اگه یه ایرانی بود می تونستم بهش اعتماد داشته باشم !!!

اگه یه ایرانی بود کارو با کیفیت همون آقای افغانی تحویل میداد ؟!؟!؟

من برام پیش امده ، تحویل دادم ، قبضم بهم داده ، دیرم تحویلم داده

خوب فکر کنم این برنامه زمانبندی برای ما ایرانی ها عادی باشه

برادرم یه روز از فرود گاه مهرآباد می گفت که توی اون کسای هستن که مثل فیلم های دهه 1970 و 80 خارجیا سکو دارن و مشتری میره می شینه روی سکو و آقای واکسی کفششونو برق میندازه

برادرم می گفت این از نظر من یعنی توحین . یعنی کوچک شدن کسی که  این شغلو داره

کلا منظورش این بود که کسی که می خواد کفششو واکس بزنه بهتره کفش هاشو در بیاره و گوشه ای بیسته نه اینکه مثل ارباب ها بالا بشینه و روزنامه دستش بگیره و  آقای کفاش پایین کفش برق بندازه

خوب اونم نظری داشت که البته من موافق نبودم

به نظرم هر شغلی که داریم باید جوری ادارش کنیم که در نوع خودش عالی دیده بشه

مثلا آقای نظافتچی که توی خیابون کار میکنه اگه همیشه یه لباس تمیز و ابزار مناسب داشته باشه هم خودش دلگرم تر کار  میکنه هم مردمی که می بینن به کارش بیشتر اهمیت میدن

نوع کار اون آقای توی فرودگاه نسبت به کار کسای که توی خیابون بساط  دارن و کار انجام میدن فرق داره  ( به نظر من )

اونا مشکل کمر درد ندارن ولی اقای که توی خیابون و کوچه ها بساط داره برای حفظ مشتری همیشه کارشو خوب انجام میده

آقای که توی خیابون کار انجام میده کلاس کاری نداره  ولی اون یکه جایگاه برای نشستن مشتری داره

انگار همه جا همین جوریه انگار همه از کوزه شکسته آب می خورن !چراشو نمیدونم !!

بالا دستیا با تمام امکانات کمتر فکر جلب رضایت مشتری هستن و کسای که سرمایه کم تری دارن بیشترین دغدغشون کیفیت بهتر ارائه خدمات هست

سعی و تلاش ، دقت و کیفیت رو باید از هر کسی یاد گرفت حتی اگه طرف افغانی باشه

نه پُز عالیو جیب خالی